Zasada podwójnego zapisu

Jednostka rozliczająca się na pełnej księgowości prowadzi księgowość z zastosowaniem zasad rachunkowości. Jedną z podstawowych zasad rachunkowości jest zasada podwójnego zapisu. Na czym polega i jak w praktyce wygląda zasada podwójnego zapisu?

Zasada podwójnego zapisu

Bez wątpienia zasada podwójnego zapisu jest najbardziej rozpowszechnioną formą ewidencjonowania zdarzeń gospodarczych. Zgodnie z tą zasadą każdą operacje gospodarczą, należy księgować po dwóch stronach konta.  W praktyce oznacza to, że każda operacja gospodarcza księgowana jest na kontach syntetycznych w tej samej kwocie po stronie Dt oraz Ct. Warto zaznaczyć, że transakcja musi być zaksięgowana minimum na dwóch kontach. Zależność między kontami na których księgowana jest operacja, nazywamy korespondencją kont. Dzięki stosowaniu tej zasady możliwe jest zachowanie równowagi bilansowej.
Wyjątkiem od tej reguły jest księgowanie wartości na kontach analitycznych (pomocniczych), w którym obowiązuje zasada jednostronnego zapisu. Na kontach analitycznych nie stosujemy zasady podwójnego zapisu, ponieważ widnieją na nim jedynie powtórzone zapisy z konta syntetycznego.
Każda operacja gospodarcza księgowana zgodnie z zasadą podwójnego zapisu polega na:

• zaksięgowaniu operacji na minimum dwóch kontach;
• księgowaniu tej samej kwoty na minimum dwóch kontach
• zaksięgowaniu operacji po przeciwnych stronach konta.

Zasada podwójnego zapisu w praktyce

Operacja 1. Wpłacono 1200 zł z kasy na rachunek bieżący (Raport kasowy)

Operacja 2. Zakupiono materiały ze środków z rachunku bieżącego netto 750 zł, VAT 172,50 zł (Faktura VAT)

Operacja 3. Zakupiono maszyny o wartości netto 9000 zł oraz netto 13000 zł, VAT 23%. Zapłata nastąpiła z rachunku bieżącego (Faktura VAT)