Zaliczka na podatek do 1 000 zł? Od 2018 nie ma obowiązku zapłaty
Wraz z nowelizacją ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przedsiębiorcom została udostępniona wpłata zaliczek na nowych zasadach. Jakie zaliczki w praktyce podlegają wpłacie do US, a kiedy można skorzystać ze „zwolnienia” z obowiązku wpłaty zaliczki. Zapraszam do zapoznania się z przykładami praktycznymi dot. rozliczenia zaliczek na PIT w 2018r.
Wpłata zaliczek na starych zasadach
Co do ogólnej zasady, wpłata zaliczek na podatek dochodowy obowiązuje przedsiębiorcę bez względu na jej wysokość. Oznacza to, że jeżeli za zamknięty okres rozliczeniowy, powstanie obowiązek wpłaty zaliczki np. w wysokości 5 zł, wówczas należy wpłacić zaliczkę do właściwego US. Przedsiębiorca ma natomiast prawo wybrać czy zaliczki będą wpłacana za okresy miesięczne czy kwartalne.
Termin wpłaty zaliczki na podatek dochodowy, bez względu na wybranie długości okresu rozliczeniowego to termin do 20 dnia kolejnego miesiąca, po zakończonym okresie rozliczeniowym.
Wpłata zaliczek w 2018 roku
Wprowadzone zmiany w ustawie o PIT dają przedsiębiorcy możliwość skorzystania z nowej formy rozliczania zaliczki na podatek dochodowy. Zgodnie z obowiązującymi przepisami, rozliczając się na zasadach ogólnych lub podatkiem liniowym, przedsiębiorcy nie muszą wpłacać zaliczek jeżeli podatek należny nie przekracza 1000 zł (art. 44 ust. 15 ustawy o PIT). Z mechanizmu “odroczenia” terminu płatności podatku nie mogą skorzystać podatnicy, którzy wybrali rozliczanie podatku dochodowego w formie zaliczek uproszczonych lub rozliczających się ryczałtem. Warto też zaznaczyć, że odroczenie terminu płatności podatku dotyczy jedynie podatku PIT. Ustawowy limit nie ma zastosowania dla podatku VAT.
Wpłata zaliczek w praktyce
Przykład 1. U przedsiębiorcy “A” prowadzącego działalność gospodarczą od lutego 2018 roku, podatek należny rozliczany w okresach miesięcznych wyniósł w: lutym 50 zł, marcu 300 zł, kwietniu 500 zł (łącznie: 850 zł). Kwota podatku należnego nie przekracza ustawowego limitu 1000 zł. Na “starych zasadach” przedsiębiorca powinien wpłacić zaliczki na podatek dochodowy w wysokości 50 zł, 300 zł oraz 500 zł. Od 2018 roku przedsiębiorca ma prawo wpłacić zaliczki na „starych” zasadach ogólnych lub może skorzystać z „nowych zasad” dzięki czemu nie będzie zobowiązany do wpłaty zaliczki z uwagi na nieprzekroczenie limitu 1000 zł.
Co z nieopłaconą kwotą podatku należnego w wysokości 850 zł?
Zasady określone w art. 44 ust. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dają przedsiębiorcy prawo do “odroczenia terminu płatności”. Warto pamiętać, że nie jest to całkowite zwolnienie z obowiązku rozliczenia podatku. W praktyce oznacza to, że jeżeli nasz przedsiębiorca do końca roku nie przekroczył by ustawowego limitu 1000 zł, wówczas byłby zobowiązany do rozliczenia podatku w zeznaniu rocznym składanym w 2019 roku za rok 2018.
Przykład 2. U przedsiębiorcy z przykładu 1, podatek należny za miesiąc maj wyniósł 230 zł. Oznacza to, że w miesiącu maju został przekroczony ustawowy limit 1000 zł, a u przedsiębiorcy w maju, podatek należny od początku roku wyniósł 1080 zł. Jak prawidłowo rozliczyć zaliczki na podatek dochodowy?
Przekroczenie limitu 1000 zł w trakcie roku
Drugie zdanie art. 44 ust. 15 przywołanej ustawy: “Jeżeli podatek należny od dochodu osiągniętego od początku roku pomniejszony o sumę zaliczek wpłaconych od początku roku przekracza 1.000 zł, wpłacie podlega różnica pomiędzy podatkiem należnym od dochodu osiągniętego od początku roku a sumą zaliczek wpłaconych od początku roku.”
Zgodnie z przytoczonym cytatem możemy mieć do czynienia z dwoma sytuacjami:
- Jeżeli nasz przedsiębiorca w trakcie roku nie wpłacał zaliczek na podatek dochodowy, wówczas ma obowiązek wpłacenia podatku należnego (1080 zł), pomniejszonego o sumę wpłaconych zaliczek (0 zł), czyli za miesiąc maj w terminie do 20 czerwca, jest zobowiązany rozliczyć podatek w wysokości 1080 zł.
- Jeżeli okazało by się, że np. za miesiąc luty, nasz przedsiębiorca uregulował zaliczkę w wysokości 50 zł, wówczas za miesiąc maj, w terminie do 20 czerwca, przedsiębiorca jest zobowiązany do wpłaty podatku należnego (1080 zł), pomniejszonego o sumę wpłaconych zaliczek (50 zł), czyli kwoty 1030 zł.
Nieprzekroczenie limitu 1000 zł w kolejnych miesiącach
Przykład 3. U przedsiębiorcy “B” prowadzącego działalność gospodarczą od stycznia 2018 roku, podatek należny rozliczany w okresach miesięcznych wyniósł w: styczniu 1500 zł, w lutym 1200 zł, w marcu 1600 zł . W kwietniu podatek wyniósł 300 zł. Przedsiębiorca wpłacał zaliczki w ustawowym terminie, obecnie będzie rozliczał miesiąc kwiecień w terminie do 20 maja. Jak powinna wyglądać wpłata zaliczek na nowych zasadach?
Podatnik jest zobowiązany do wpłaty podatku należnego w wysokości 4600 zł (1500+1200+1600+300), pomniejszonej o sumę wpłaconych zaliczek 4300 zł. Czyli za miesiąc kwiecień jest zobowiązany do wpłaty zaliczki w wysokości 300 zł. Warto zaznaczyć, że zgodnie ze zdaniem pierwszym art. 44 ust. 15, jeżeli podatek należny od dochodu osiągniętego od początku roku pomniejszony o sumę zaliczek wpłaconych od początku roku nie przekracza 1.000 zł podatnik nie ma obowiązku dokonania wpłaty. Reasumując przedsiębiorca może skorzystać z odroczenia zapłaty podatku za miesiąc kwiecień.
Na koniec warto przypomnieć, że ustawowy limit 1000 zł, określa prawo do skorzystania z odroczenia obowiązku rozliczenia podatku należnego. Nie jest to całkowite zwolnienie z rozliczenia podatku. Przedsiębiorcy zgodnie z ustawą o PIT są zobowiązani do rozliczenia podatku dochodowego w składanych zeznania rocznych, przez co może się okazać, że nie wpłacając zaliczek w ciągu roku w zeznaniu rocznym może się pojawić podatek do zapłaty.
Podziel się nim ze znajomymi
