Kiedy podpisywana jest umowa o pracę w celu przygotowania zawodowego?

Na jakich zasadach podpisywana jest taka umowa? Kogo ona dotyczy? W jakich przypadkach może zostać rozwiązana?

Ustawodawca w art. 194 ustawy z dnia 26.06.1974 r. kodeks pracy określił, że do zawierania i rozwiązywania z młodocianymi umów o pracę w celu przygotowania zawodowego mają zastosowanie przepisy kodeksu dotyczące umów o pracę na czas nieokreślony ze zmianami przewidzianymi w art. 195 i 196.

Młodocianym w rozumieniu kodeksu jest osoba, która ukończyła 16 lat, a nie przekroczyła 18 lat. Zabronione jest zatrudnianie osoby, która nie ukończyła 16 lat. Stanowi o tym art. 109 ustawy z dnia 26.06.1974 r. Kodeks pracy.

Wolno zatrudniać tylko tych młodocianych, którzy:

1. ukończyli co najmniej gimnazjum,
2. przedstawią świadectwo lekarskie stwierdzające, że praca danego rodzaju nie zagraża ich zdrowiu.

W celu przygotowania zawodowego można zatrudniać młodocianych nieposiadający kwalifikacji zawodowych. Umowę z dana osoba należy sporządzić na piśmie. Powinna ona określać w szczególności:

1. rodzaj przygotowania zawodowego (nauka zawodu lub przyuczenie do wykonywania określonej pracy),
2. czas trwania i miejsce odbywania przygotowania zawodowego,
3. sposób dokształcania teoretycznego,
4. wysokość wynagrodzenia.

Rozwiązanie za wypowiedzeniem umowy o pracę zawartej w celu przygotowania zawodowego dopuszczalne jest tylko w razie:

1. niewypełniania przez młodocianego obowiązków wynikających z umowy o pracę lub obowiązku dokształcania się, pomimo stosowania wobec niego środków wychowawczych,
2. ogłoszenia upadłości lub likwidacji pracodawcy,
3. reorganizacji zakładu pracy uniemożliwiającej kontynuowanie przygotowania zawodowego,
4. stwierdzenia nieprzydatności młodocianego do pracy, w zakresie której odbywa przygotowanie zawodowe.

Pracodawca, który zatrudnia młodocianego pracownika na podstawie umowy o pracę, ma obowiązek odprowadzać z tego tytułu składki ZUS i zaliczki na podatek dochodowy.