Pojazd jednorazowo w kosztach?

Większość przedsiębiorców prowadząc swoją działalność gospodarczą wykorzystuje pojazd osobowy. Różna forma nabycia oraz użytkowania, nakłada różne obowiązki na gruncie np. PIT. Najpopularniejszą formą zaliczenia pojazdu do kosztów jest amortyzacja. Natomiast wykluczenie pojazdów z możliwości jednorazowej amortyzacji sprawia, że przedsiębiorcy zaliczają do kosztów odpisy amortyzacyjne przez okres min. 30 miesięcy. Czy przedsiębiorca może wykazać pojazd jednorazowo w kosztach?

Pojazd jednorazowo w kosztach?

Z jednorazowej amortyzacji mogą skorzystać mali podatnicy oraz podatnicy dokonujący zakupu środków trwałych w roku podatkowym, w którym rozpoczęli prowadzenie działalności. Natomiast amortyzacją jednorazową nie zostały objęte wszystkie środki trwałe. Ustawodawca a Art. 22 k pkt. 7  ustawy o PIT, wskazał że podatnicy, mogą dokonywać jednorazowo odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych zaliczonych do grupy 3-8 Klasyfikacji, z wyłączeniem samochodów osobowych. Wydawało by się, że zaliczenie pojazdu do kosztów za pośrednictwem amortyzacji liniowej jest jedynym sposobem rozliczenia pojazdu w kosztach (pomijając leasing), natomiast istnieje jeszcze możliwość wykazać np. pojazd jednorazowo w kosztach pod warunkiem, że nie spełnia definicji środka trwałego.

Ustawa o podatku dochodowym

Zgodnie z ustawą o PIT:
Art. 22a. 1. Amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:
1) budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2) maszyny, urządzenia i środki transportu,
3) inne przedmioty
– o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Natomiast co w przypadku gdy podatnik zakupi pojazd osobowy o wartości powyżej 3500 zł o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok?

Zakupiony pojazd osobowy o przewidywanym okresie użytkowania mniej niż rok nie będzie stanowił środka trwałego. Co za tym idzie nie będzie podlegał amortyzacji. Gdy przedsiębiorca zakupi pojazd na firmę, a następnie sprzeda go lub przeniesie do majątku prywatnego przed upływem 12 miesięcy, wówczas przysługuje mu prawo aby zaliczyć pojazd jednorazowo w kosztach. Takie stanowisko potwierdził też Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 05.12.2012 r., o sygn. IPPB1/415-1169/12-4/JB. „Samochód osobowy, który wprowadzony został do działalności gospodarczej podatnika z zamiarem przekazania go przed upływem jednego roku na cele osobiste podatnika, będzie mógł zostać jednorazowo i bezpośrednio rozliczony w kosztach podatkowych.”

Art. 22e ustawy o PIT

Natomiast w przypadku gdy, zakupiony pojazd zostanie zaliczony jednorazowo w koszty, a podatnik będzie go użytkował powyżej 12 miesięcy wówczas, będzie miał zastosowanie Art. 22e ustawy o PIT:
1. Jeżeli podatnicy nabędą lub wytworzą we własnym zakresie składniki majątku wymienione w art. 22a ust. 1 i art. 22b ust. 1, o wartości początkowej przekraczającej 3.500 zł, i ze względu na przewidywany przez nich okres używania równy lub krótszy niż rok nie zaliczą ich do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych, a faktyczny okres ich używania przekroczy rok – podatnicy są obowiązani, w pierwszym miesiącu następującym po miesiącu, w którym ten rok upłynął:
1) zaliczyć te składniki do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych, przyjmując je do ewidencji w cenie nabycia albo koszcie wytworzenia;
2) zmniejszyć koszty uzyskania przychodów o różnicę między ceną nabycia lub kosztem wytworzenia a kwotą odpisów amortyzacyjnych, przypadającą na okres ich dotychczasowego używania, obliczonych dla środków trwałych przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie rocznych stawek amortyzacyjnych, stanowiącym załącznik nr 1 do ustawy, zwanym „Wykazem stawek amortyzacyjnych”, a dla wartości niematerialnych i prawnych przy zastosowaniu zasad określonych w art. 22m;
3) stosować stawki amortyzacji, o których mowa w pkt 2, w całym okresie dokonywania odpisów amortyzacyjnych;
4) wpłacić, w terminie do 20 dnia tego miesiąca, do urzędu skarbowego kwotę odsetek naliczonych od dnia zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie składników majątku do dnia, w którym okres ich używania przekroczył rok, i naliczoną kwotę odsetek wykazać w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1 lub 1a pkt 2; odsetki od różnicy, o której mowa w pkt 2, są naliczane według stawki odsetek za zwłokę od zaległości podatkowych obowiązującej w dniu zaliczenia składnika majątku do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych