Elektroniczne certyfikaty rezydencji podatkowej
Obniżenie lub zwolnienie z podatku u źródła może wynikać z umowy o zapobieganiu podwójnego opodatkowania między umawiającymi się krajami. Czy elektroniczne certyfikaty rezydencji podatkowej wystarczy do zastosowania obniżonej stawki podatku lub zwolnienia z obowiązku poboru podatku u źródła?
Elektroniczne certyfikaty rezydencji podatkowej
Zgodnie z Art. 5a. ust 21 updof, przez certyfikat rezydencji podatkowej należy rozumieć zaświadczenie o miejscu zamieszkania podatnika dla celów podatkowych wydany przez właściwy organ administracji podatkowej państwa miejsca zamieszkania podatnika.
Dla podatnika jest to potwierdzenie, że jego kontrahent jest rezydentem podatkowym w swoim kraju. Przez co nie rozlicza podatku dochodowego w Polsce. Dodatkowo certyfikat rezydencji podatkowej jest niezbędny do zastosowania uregulowań umów międzynarodowych. Umowy mogą zakładać prawo do obniżonej stawki podatku lub prawa do zaniechania obowiązku pobierania podatku u źródła.
W licznie wydawanych interpretacja podatkowych, urzędy stawały na stanowisku, że podatnik powinien posiadać certyfikat rezydencji podatkowej na dzień wypłaty wynagrodzenia. Dodatkowo powinien to być dokument w formie oryginału w wersji papierowej. Stwarzało to różnego rodzaju problemy z uzyskaniem dokumentu od zagranicznego kontrahenta. Często też zdarza się też, że kontrahenci przekazują wpis do rejestru działalności lub rejestracji do VAT. Warto zaznaczyć, że takie zaświadczenie nie jest tożsame z certyfikatem rezydencji podatkowej. A co za tym idzie nie daje prawa do skorzystania z preferencji określonej w umowie zapobiegającej podwójnego opodatkowania.
Jeżeli podatnik, otrzymał od kontrahenta certyfikat w formie elektronicznej, to urzędy stały na stanowiskach, że certyfikat rezydencji podatkowej w wersji elektronicznej nie jest uznawany za oryginał dokumentu. Takie stanowisko urzędów nie dawało prawa do skorzystania z określonej preferencji wynikającej z danej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.
Podatek u źródła – kompendium wiedzy
Zmiana stanowiska w sprawie elektronicznego certyfikatu
Dnia 26.06.2017 r. Szef Krajowej Administracji Skarbowej w interpretacji nr DPP7.8221.33.2017.GFQV, zajął odmienne stanowisko:
„Na podstawie powołanych przepisów wskazać należy, że brak jest przesłanek do odmowy uznania za ważny certyfikatu rezydencji w formie elektronicznej, jeżeli w takiej formie zgodnie z prawem danego państwa certyfikat taki jest wydawany przez organy podatkowe. Fakt, że w danym państwie jednocześnie można uzyskać certyfikat w wersji papierowej nie powoduje nieważności certyfikatu rezydencji wydanego przez właściwy organ w wersji elektronicznej.”
W przytoczonym cytacie Szef Krajowej Administracji Skarbowej zaznaczył, że w przypadku gdy odpowiedni organ podatkowy wystawia certyfikaty rezydencji w wersji papierowej oraz elektronicznej, wówczas oba certyfikat są odpowiednim dokumentem potwierdzającym rezydencję podatkową. Sama możliwość uzyskania certyfikatu w wersji papierowej, nie powoduje nieważności certyfikatu w wersji elektronicznej. Oznacza to, że podatnik ma prawo zastosować zwolnienie lub obniżenie stawki wynikającej z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania posiadając certyfikat rezydencji podatkowej wyłącznie w wersji elektronicznej.
Jednocześnie warto zaznaczyć, że w powyższej interpretacji Szef KAS wskazał różnicę pomiędzy certyfikatem rezydencji podatkowej w wersji elektronicznej a kopią zaświadczenia. Za certyfikat rezydencji podatkowej w wersji elektronicznej będzie uważany certyfikat wydany przez odpowiedni organ podatkowy danego kraju, natomiast zamieszczona np. na stronie www. kopia papierowej wersji nie stanowi certyfikatu rezydencji w wersji elektronicznej.
„kopia zaświadczenia o rezydencji podatkowej np. pobrana ze strony internetowej kontrahenta nie stanowi certyfikatu rezydencji, o którym mowa w art. 26 ust. 1 updop, zatem w takim przypadku na płatniku spoczywa obwiązek poboru podatku dochodowego u źródła od dokonanych wypłat na rzecz nierezydenta”.
Podziel się nim ze znajomymi