Rozliczenie dropshippingu zależy od tego, czy transakcja traktowana jest jako sprzedaż własna firmy, czy pośrednictwo handlowe
Co to jest dropshipping? Jest to logistyczny modelem sprzedaży internetowej, w którym przeniesiony jest proces wysyłki towaru ze sprzedawcy na dostawcę.
Rozliczenie podatkowe tego typu transakcji nie jest w cale takie proste, gdyż w polskich przepisach podatkowych nie ma regulacji prawnych w tym zakresie. Zatem aby prawidłowo rozliczyć klienta, który zajmuje się dropshippingiem, należy szukać odpowiedzi w przepisach ogólnych oraz w interpretacjach podatkowych.
Mamy dwa sposoby rozliczenia, które zależne są od modelu logistycznego:
Dropshipping jako usługi świadczone w zakresie pośrednictwa handlowego
W tym modelu logistycznym przedsiębiorca nie zakupuje towarów, a jedynie zbiera zamówienia, przyjmuje płatności, a następnie przekazuje informacje dostawcy towaru. Podsumowując – przedsiębiorca w tej sytuacji tylko i wyłącznie pośredniczy w transakcji. Więc jak prawidłowo wykazać przychód?
Jeżeli podatnik wykonuje usługi w zakresie pośrednictwa handlowego, to jego przychodem z działalności gospodarczej jest kwota prowizji jaką uzyska.
Potwierdzi to nam Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 13 stycznia 2012 r., nr ILPB1/415-1183/11-2/TW:
„Wnioskodawca zamierza świadczyć usługi w zakresie pośrednictwa handlowego. W działalności tej zyskiem (przychodem w rozumieniu art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) będzie prowizja uzyskana z tego tytułu – różnica pomiędzy kwotą przelaną przelewem bankowym od klienta a kwotą przekazaną do dostawcy. Zatem w sytuacji, gdy – jak wskazał Zainteresowany – jego rola będzie sprowadzała się do pośrednictwa, przychodem będzie wartość prowizji, na którą – jak podał Wnioskodawca, zostanie wystawiona faktura VAT. Jednocześnie Zainteresowany wskazał, że towar nie będzie stanowił jego własności, nie uzyska faktury VAT oraz rachunku potwierdzającego zakup, nie będzie również importerem, nie sprowadza towaru na własny rachunek ani w niczyim imieniu, zaś jego udział w transakcji ograniczy się do pośrednictwa w płatnościach i zamówieniach. W takim zatem przypadku podstawą opodatkowania będzie kwota prowizji uzyskanej przez Zainteresowanego.”
Wobec powyższego przychód podatnik w takiej sytuacji wykazuje na zasadach ogólnych – czyli na podstawie art. 14 ust. 1c ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych.
Dropshipping jako sprzedaż towarów we własnym imieniu
W tym rodzaju dropshippingu podatnik, czyli nasz sprzedawca dokonuje zakupu i sprzedaży towarów na własny rachunek. Prawidłowe rozliczenie takiej transakcji na gruncie podatku dochodowego wyglądają w inny sposób, gdyż po stronie sprzedawcy mają miejsce następujące zdarzenia:
- zakup towarów handlowych,
- sprzedaż towaru.
W interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 15 września 2011 roku (sygn. ILPB1/415-782/11-2/TW), czytamy:
„Mając na uwadze informacje przedstawione we wniosku oraz powołane przepisy, uznać należy, że w przedmiotowej sprawie przychody uzyskane w związku ze sprzedażą towarów przez Internet przy wykorzystaniu modelu logistycznego dropshippingu stanowią przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, ustalony w wysokości należności jaką nabywca zapłacił Zainteresowanemu za dany towar. Przychód ten powstaje co do zasady w momencie wpływu środków pieniężnych na rachunek bankowy Wnioskodawcy, o ile nie wystawił On wcześniej faktury z tytułu realizacji transakcji sprzedaży.”
Reasumując, przychód ze sprzedaży towarów wykazujemy na podstawie art. 14 ust. 1c ustawy o PIT, czyli, za datę powstania przychodu, co do zasady, uważa się dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:
- wystawienia faktury albo
- uregulowania należności.
Zatem o momencie powstania przychodu w tym modelu logistycznym decyduje data wystąpienia najwcześniejszego z powyższych zdarzeń.
Wiemy już jak wykazać przychód, a co z kosztami uzyskania przychodów?
Aby zaksięgować w KPIR wydatek muszą być spełnione wymogi art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z artykułu tego wynika, że kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.
A więc zakup towarów handlowych, niewątpliwie spełnia przesłanki wskazane w powyższym przepisie. Trzeba mieć jednak na uwadze, że ujęcie danego wydatku w kosztach wymaga odpowiedniego udokumentowania, np. fakturą, rachunkiem lub innym dowodem księgowym spełniającym warunki określone w par. 12 – 14 Rozporządzenia w sprawie prowadzenia Podatkowej Księgi Przychodów i Rozchodów.
Warto tutaj wspomnieć, że zdaniem organów podatkowych, wydruk potwierdzenia zapłaty za zakupiony towar wygenerowany z systemu bankowego przez podatnika nie spełnia wymogów przewidzianych dla dowodów księgowych w ww. rozporządzeniu, czyli nie może stanowić podstawy zapisu kosztu w KPIR – potwierdzi to nam Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej z 29 maja 2012 r., nr IPTPB1/415-166/12-2/KSU.
Podsumowując powyższe rozważania, dotyczące prawidłowego rozliczenia dropshippingu na gruncie podatku dochodowego należy stwierdzić, że chcąc dokonać prawidłowych rozliczeń, powinniśmy zwrócić szczególną uwagę na zapisy zawartej umowy, a także jej charakter. Bowiem te dwie kwestie rozstrzygają o tym, czy zawarta transakcja będzie uznawana za sprzedaż w zakresie własnego przedsiębiorstwa, czy też pośrednictwo handlowe.
Podziel się nim ze znajomymi
